Mensen die hun partner verliezen, gaan vaak een moeilijke periode tegemoet. Door de dood van hun levenspartner, die in de loop der jaren onderdeel werd van hun eigen leven, voelen ze zich vaak ergeenzaam. Waarom is er eigenlijk geen online community voor de mensen die hun partner zijn verloren?
Een online community voor weduwen en weduwnaars zou namelijk voor veel mensen een uitkomst zijn. Het verdriet van een partner verliezen is moeilijk te begrijpen voor de omgeving van diegene die alleen achter blijft. Het gevaar dreigt dat een weduwe of weduwnaar zich onbegrepen en eenzaam gaat voelen. Contact met lotgenoten kan dan uitkomst beiden. Door ervaringen te delen en elkaar te steunen, kan men eerder door deze moeilijke periode heenkomen.
Daarnaast voelen velen na verloop van tijd een sterke behoefte aan een nieuwe relatie.Logisch, want na jarenlang samenleven met hun partner kunnen ze zichgeen leven alleen meer voorstellen. Maar het is niet altijd eenvoudigom op oudere leeftijd een nieuwe partner te vinden. Ook hiervoor kan een online community uitkomst bieden.
Overigens is er een uitvaartonderneming geweest die ooit heeft geprobeerd een relatiebureau op te zetten voor weduwen en weduwnaars (Actie & Reactie). Zover ik weet is deze nooit succesvol geworden, de website is inmiddels uit de lucht. Daarom nodig ik iedereen uit om hier te reageren op dit OpenIdea: een online community voor weduwen en weduwnaren. Ook partijen die serieus geinteresseerd zijn in het opzetten van een dergelijke community, kunnen contact opnemen.
Beste Eric,
Alhoewel ik geen weduwnaar ben maar een getrouwd man vind ik je idee voor een forum voor weduwe en weduwnaar een mooi idee. Ik hoop dat het aanslaat en dat het niet zo afloopt als de relatiesite van de uitvaartonderneming. Ik wens je veel succes wanneer je aan het idee uitvoering gaat geven.
Ron
Hallo Ron,
Ik hoop dat ik je nu eindelijk gevonden heb.
Ben jij Ron van 54 jaar en woon je in (of bij)
Beesel? Wij matchten bij een datingsite (ik dacht Badoo). In jouw profiel stond dat je weduwnaar bent; ik ben weduwe en een echte Brabo. Ik kon mezelf in jouw profiel goed vinden; als je tussen de regels door leest (ja daar staat niks, dat weet ik) dan kun je al een beetje iemand inschatten.
Heb jou zelfs in code mijn mailadres gegeven maar dat zal ook wel geblokkeerd zijn.
Jammer dat ik jouw achternaam niet had.
Ik hoop dat ik nog iets van je hoor: misschien dat we kunnen gaan ♂️♀️ wandelen/lunchen ☕ dan weten we of het inderdaad klikt. Zo niet, dan hebben we toch een gezellige middag . Ik heb een auto
ik vind het een nobel streven en hoop dat de opzet werkt.
Ik denk dat het een aparte groep alleenstaanden is , die herkenning en steun bij elkaar kunnen vinden.
ilona
Heel goed idee. Ben zelf een weduwe van 45 jaar, en omdat ik naar een datingsite specifiek voor weduwen en weduwnaren aan het zoeken ben is het voor mij een fantastisch idee
beste Eric
Een heel prima idee.Ik ben zelf weduwe van 44 jaar en zou best in contact willen komen met mensen die hun partner hebben verloren.
Volgens mij zou het voor vele een stuk minder eenzaam zijn, als er zo iets zou zijn.Het lijkt mij dat daar best behoefte aan is.Dus ik hoop dat het gaat lukken!
An
ik zou wel behoefte hebben aan een speciale datingsite voor weduwen en weduwnaars. Als weduwe van 47 zou ik graag in contact komen met lotgenoten.
Vind het een goed idee,ben zelf weduwe van 56 en gedeelde smart is halve smart,in ieder geval kan die ander zich beter inleven.
Uit mijn werkervaring weet ik dat er veel gescheiden zijn de problemen hebben met of de kinderen of met de partner. Over de problemen die er zijn bij weduwen of weduwnaars wordt weining gesproken.Mijn vrouw is op 38-jarige leeftijd overleden in april van dit jaar en ik heb mijn werk voor een groot gedeetle opgegeven en gekozen voor de kinderen van 7 en 9 jaar. Ik merk wel al dat en veel te makkelijk wordt gedacht over het verwerkingsproces. Dit kun je niet verwerken in een korte periode. Alleen mensen die zoiets meegemaakt hebben kunnen zinnige vragen stellen en antwoorden geven. Het plan is een heel goed idee.
gr. Ad
Ik hoop van harte dat het een succes wordt, weduwen begrijpen en accepteren elkaar beter
dan gescheiden mensen.
Ik ben van mening dat een site voor gelijkgestemden noodzakelijk is gezien ook het aantal jonge weduwen die nog een toekomst met iemand samen willen zien.
Zelf werd ik weduwe op m,n 42e maar na jaren wil je toch wel weer een maatje in je leven. ineke
Het wordt de hoogste tijd voor een website gericht op weduwe-weduwnaar. Dat is wel even wat anders dan single-feestvieren of gescheiden zijn. Lotgenoten hebben elkaar nodig en samen veel te delen. Spreek gelukkig niet uit ervaring maar namens de vrouw van mijn overleden vader.
Vriendelijke groet, Fernanda
Ik ben sinds kort een weduwe van 52 jaar. Na een kort maar hevig ziekbed is mijn lieve man in 7 weken tijd overleden en heb ik best behoefte om te praten met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ik hoop dat ik op deze manier in contact kan komen met mensen die met mij hun ervaring willen delen.
ik ben sinds 2,5 jaar weduwe met 2 kinderen van 7 en 8jaar oud ik kom uit Berkel-Enschot (NB)en ik ben 43 jaar ik vindt het leuk dat er een site is voor weduwe en weduwnaren al is het alleen maar om ervaringen uit te wissen want sommige mensen als je die tegen komt in het uitgaansleven weten ze geen houding te geven als je verteld dat je weduwe bent.Ik hoop dat ik hiermee met mensen in contact kan komen en ervaringen mee kan uitwissen.
hopelijk tot horens,
groetjes carla
ik vindt het een goed idee, ik ben pas weduwe geworden en na vier maand , moet je weer de oude zijn, op de werkvloer moet weer worden gelachen, ze hebben geen idee, wat er in je om gaat, ddarom is het belangrijk deze site dat die er komt
Ik ben sinds kort weduwe en wil graag met lotgenoten praten over hun ervaringen ik ben 52 jaar.
heb best behoefte aan een site voor weduwe en wedunaars .praten met gelijk gestemden is voor mij zeer prettig je begrijpt mekaar beter . en zou heel graag ontmoetings avonden bezoeken weet iemand in omgeving waalwijk waar die zijn groetjes jo
Hallo ik ben Ria en al 6jaar weduwe .
Zou idd fijn zijn als er `n site is .om met elkaar te communiseren .
Uiteindelijk zit je met verdriet,en het is fijn om dingetjes te delen .En `n leuke partner is nooit weg .Ben 58 jaar
Gr Ria
Een weduwe en een weduwnaar hebben een
gelijkenis, namelijk verlies van geliefde.
Dat is heel zwaar en met woorden is niet niet te vertellen.
Daarom, het zou prachtig zijn als zo’n site
er is waarop mensen kunnen makelijker met
elkaar praten.
Ik vind het een prachtig idee ,alleen al om met iedereen je ervaring van voor mij de afgelopen drie jaar als weduwe Het voelt nog steeds erg onzeker Het doet nog steeds ongelovig zeer Ik ben nu 58 jaar succes Grietje
praten over het veries van iemand waar je eigenijk oud mee wilde worden die plotseling uit je leven verdwenen is en waardoor de grond onder je voeten verdwenen is dat kan je volgens mij alleen maar met iemand die dat meegemaakt heeft en dan ook
precies begrijpt wat je bedoeld .heel graag zou ik met iemand praten over alle gevoelens alle frustratie die over je heen komt als je hele leven op zijn kop staat en je niet meer weet hoe verder te gaan .
ik vind het heel fijn als je met iemand kunt praten die hetzelfde heeft meegemaakt.
ben sinds bijna 5 maand weduwe en ben 63 jaar.
Ja als je lang getrouwd bent geweest met iemand doet het veel verdriet hem te vergeten en ik heb het er nog erg moeilijk mee.
Ik hoop dat het gaat lukken,denk dat er best veel behoefte aan is. Ben zelf 9 jaar weduwe maar het went niet echt want alleen is toch maar alleen. Maar na zoveel jaar mag je vooral niet meer zeuren.
Ik ben sinds begin september vorig jaar weduwe.Na ongeveer 10 maanden van beroerd voelen en ziekenhuisopnames en de laatste maand bedlegerig moest ik mijn man missen.Je gaat er vanuit dat je samen nog ouder wordt en dan wordt je inderdaad van de een op de andere dag in een totaal andere wereld geplaatst.De omgeving kun je niet uitleggen hoe het voelt .
Ik ben 61 jaar en zou niet altijd alleen willen blijven.
Als je ziet bij andere relatie sites dan hebben ze liever dat je dit allemaal vergeten bent als je weer opnieuw opzoek bent.Maar juist nu heb je iemand nodig die weet waar het over gaat. Dus zou ik er ook blij mee zijn als er een speciale site zou komen.
Ja, het verliezen van een partner schept een (bijzindere,bizarre band)Ook ik ben weduwe , partner stier op zijn 52e en wil best in contact komen met weduwes om even te kletsen, of weduwnaars voor …..
Hallo
Ben sinds 7 jaar weduwe en zou graag in contact willen komen met mensen in zelfde schuitje
ben 40 jaar en heb geen kids.
Merk dat de mannen die ik leer kennen gescheiden zijn en zich moeilijk in het verdriet (al heeft dat een plaatsje) kunne verplaatsen
Hoor graag van mannen en vrouwen hun verhaal en verdriet en misschien kunnen we samen wel leuke dingen ondernemen die we vroeger met onze geliefde partner deden
Hallo Anky,
lees je bericht nu net, zelf ben ik weduwnaar sinds 4 november 2001, bleef met een dochter van 16 en een zoon van 13 jaar achter. Kleine familie toen nog maar, verder alleen nog een moeder en een schoonmoeder.
Zelf was ik enig kind en de broer van mijn vrouw was al in 1982 overleden.
Dan krijg ik eind 2002 een telefoontje over een reünie van mijn lagere school en wel van de vijfde klas, waarmee we drie weken vanuit Amsterdam naar Nunspeet waren geweest en die vond plaats op 8 februari 2003, een herinnering bij iedereen bleek die vakantie met het “Vakantie Kinder Feest” van de gemeente Amsterdam.
Op één overleden, één ziek en een in Engelland woonachtige klasgenoot was iedereen er.
Velen gescheiden en opnieuw getrouwd, enkelen ook nog bij elkaar, slechts één was weduwe en wel vanaf 12 december 2001.
Na de mailtjes met gemaakte foto`s bleven we elkaar mailen. Door haar kwam ik op msn.
Ja je deelt iets samen, het verdriet dat begrepen word door de ander en waar je vrijelijk over kon praten met elkaar en in ons geval we elkaar ook de ruimte en troost in probeerden te geven.
Het gedenken van de geboorte- en overlijdensdagen, speciale momenten als trouwdagen en verlovingsdagen.
In mijn gezin bleek al dat ieder een eigen manier van verwerken heeft, mijn schoonmoeder door veel te blijven komen bij ons en veel te praten, gelukkig had ze ons ook al bijgestaan tijdens haar ziekbed wat 1,5 jaar duurde en zij bedlegerig was en alleen in de rolstoel buiten kwam. Zo was de verwerking van mijn moeder ander, ook van mijn dochter en zoon, daar heb je rekening mee te houden en geeft het soms ook botsingen.
Goed, de weduwe werd mijn vriendin, haar kinderen waren het huis uit en zo was ze bij mij en dan ik weer bij haar.
We merkten dat zij vaak in Purmerend werd aangesproken, of ze er al overheen was. Dat was niet het geval, natuurlijk niet, het word in onze ogen steeds erger zelfs, je geliefde is weg en eigenlijk wilde je dat niet.
We hebben gereisd, uitjes gemaakt, leuke dingen gedaan, concerten, ijshockey, voetbal, wandelen en fietsen.
Het ging ons niet in eerste instantie om liefde, maar om geborgenheid bij elkaar, het kunnen praten en uithuilen en dat van elkaar begrijpen.
Ze rookte veel en ergens in 2003 stopte ze, maar hield dit niet vol, moest haar maar accepteren als rokende en dat heb ik gedaan.
Op 1 april 2006 hoorden we dat ze longkanker had, zes chemo`s en vijfentwintig bestralingen verder werd in juli haar linker long weggehaald.
Moeizaam krabbelde ze weer op tot bijna de oude, toen bleken er in augustus 2007 uitzaaiingen te zijn, weer een bestraling, zes chemo`s en iedere dag een pil.
Er kwamen onstekingen en in augustus 2008 besloot ze dat het niet meer ging. In overleg met huisarts, thuiszorg, haar kinderen en moeder is er voor palatieve sedatie gekozen.
15 sepetember is ze gaan slapen en 17 september overleden.
Heb nu een moeder en twee schonmoeder, met allen goed contact en zij ook met elkaar.
Gisteren was ik bij haar zoon in Heerhugowaard omdat zijn vrouw jarig was en daar een gewldige dag gehad.
Maar net zulke dagen heb ik bij haar dochter en gezin op Texel.
2,5 jaar haar verzorgd, dit mede omdat ik ontslag kreeg bij mijn baas in 2006.
Wij wel eens gezegd tegen elkaar dat het geen vergelijk is tussen een overlijden en een scheiding.
Na het overlijden van mijn oma, zie mijn opa, “je begrijpt het pas, als het jezelf overkomt”. Een grote wijsheid bleek.
Heb er nu extra momenten van gedenken bij en gedenk ook de dagen die voor haar zo belangrijk waren.
O zou zeker een keer met jou leuke dingen willen doen, wandelen over de Lindengrachtmarkt op zaterdag en eventueel een broodje warme beenham eten, als jij tenminste niet vegetarisch bent, dan krijg je wel een broodje zuurkool en eet ik de worst.
Lees wel wat jou leuke en droevige momenten zijn.
Fijne avond en wie weet,
Adri
Top idee ben aan t surfen op internet maar kom steeds op dezelfde dating sites terecht, en als je al contact krijgt schrikt men terug dat je weduwe bent, ik ben weduwe geworden toen ik 48 was, mn man was 50 toen hij stierf en ons motto is altijd geweest het leven gaat door….dus als we er iets aan kunnen doen PRIMA!!!
Ik ben sinds kort weduwe en red het tot nu toe prima ook al is er nog veel verdriet. Ik zou zo graag met mensen willen mailen en ervaringen uit willen wisselen die ook net als ik nog jong zijn ik ben 52 jaar.
ben nu 35 j reeds 8 jaar geleden is mijn man overleden was toen pas 27j 7jaar getrouwt en 2 kindjes ze waren 3 en 4 j toen hun papa stierf we hebben moeilijke tijden gehad en veel verdriet maar hoe erg en hoe hardt het ook klink het leven gaat verder ik moest voor de kinderen en samen hebben we ons er door geslaan het verdriet ebt weg maar vergeten doen we hem niet
Een mens die gelukkig was bij zijn geliefde, haar nu moet missen, zo iemand wenst niet alleen te blijven.
Mijn vrouw is op 56j gestorven.
Ik geloof dat er op dit forum erg veel weduwen en weduwnaars reageren uit de regio Tilburg/Den Bosch. Zelf ben ik sinds kort
weduwnaar en wanhopig op zoek naar lotgenoten. Is er geen bijeenkomst te organiseren? Hoe komen we aan elkaars
email/adres?
Goed idee,lijkt me leuk om in contact te komen met anderen.Ik ben nu 2,5jr alleen ,en heb een zoon vvan 12jr.
Ik heb mijn man verloren aan darmkanker.
Ik was 41jr mijn man 45jr. Het is moeilijk alleen en om anderen te ontmoeten die het zelfde hebben meegemaakt.
Ik vind het een erg goed idee, en het lijkt mij ook zeer leuk om in kontakt te komen met andere lotgenoten.
Mijn vrouw in 12 november 2007 overleden .
Zij was 48 jaar.
Ik ben 49 jaar en heb 2 dochters (thuis wonend)( 16 en 19 jaar)
Waarom is die site er nog niet dan?
Bijna een jaar?
Mijn man is 2 en een half jaar geleden plotseling overleden, ik kan het nog niet begrijpen en heb het er nog steeds moeilijk mee.
Hij was 61 jaar net in de vut.
Ik vind het een geweldig idee om een dating te starten voor ons, want het is n.l.heel moeilijk op deze leeftijd een nieuwe relatie te vinden,
Ik hoop van harte dat deze site gaat lukken.
Groetjes T. Ganseman
ook mijn man is 2 en een half jaar geleden
onverwachts overleden,hij was 50 jaar
en ook ik vindt het een goed idee,om een datingsite te starten
ik ben nu 53
en te jong,om altijd alleen te blijven
groetjes,anna leenders rooseboom de vries
10 dagen geleden,is mijn vrouw[maatje]plotseling overleden.het doet zoveel pijn en ik mis haar zo.
hallo vind het een heel goed idee , ben zelf anderhalf jaar weduwe , en je bent wel eens aan het zoeken op het internetnaar lotgenoten , zou het heel fijn vinden om ervaringen met elkaar uit tewisselen , gewoon om het verdriet een plekje te geven , want iedereen wil je helpen , en begrijpen ,maar ze voelen niet wat jij voelt , hoop dan ook dat deze site gaat lukken
Ben 13 jaar weduwe,
Al weer een hele tijd…….tijd gaat hard.
In die jaren …..heb ik wel een vriendschap gehad………van enkele jaren…….maar die los moeten laten….vanwege oneerlijkheid..soms ben je blind helaas.
Maar ik merk toch wel…dat het best wel eenzaam is zonder een mooie eerlijke vriendschap…….er is nog zoveel om nog voor te leven………en te zien.
Ben dat betreft best wel een ondernemend typetje.zie graag wat van de wereld..dus niet echt een zitbanktypetje.
Ben vanavond eens gaan uitpluizen of er site,s bestaan van weduw en weduwnaars…….forum of chat….lijkt mij heel fijn om gewoon lekker te kletsen of met een groep wat af te spreken……je leven wat meer inhoud geven.
MIsschien hebben meer mensen een idee……omgeving westland haaglanden…misschien kunnen wij gezamelijk iets opstarten………leuk .
Of een strandwandeling maken..langs de kust .
Ben zelf een 50 plus vrouwtje spontaan ondernemend leuk koppie.
Klim even in de muis en stuur ……al tikkend op je toetsenboord mij een berichtje.
Groetjes brit
Mij geliefde is nu 7 weken geleden overleden aan een hartstilstand.
Leegte, leegte en nog eens leegte.
Graag wil ik met lotgenoten praten.
Ik ben een vrouw van 59 jaar en we haaden nog zoveel plannen ( net als jullie allemaal)
Groet,
Ilonka
Ik vind het idee van deze site erg goed, maar het is me niet duidelijk of er ook daadwerkelijk iets met de reacties gebeurt.
Ik ben nu bijna een jaar weduwe en zou graag met lotgenoten praten, liefst in de omgeving van Nijmegen. Mijn partner is na een ziekbed van 3 maanden overleden. Ben 49 jaar.
Ik ben sinds 2 jaar weduwe en zou graag weer iemand ontmoeten.
Een vriendin van mij is in contact gekomen met een aantal weduwnaars via een relatiebemiddelingsbureau. Het heet Relatie Totaal volgens mij. Zij is weer erg gelukkig nu. Ik ben er over aan het nadenken om het ook te doen. Wel een grote stap maar ja, alleen is ook maar alleen…
Dag beste mensen,
Een collega van mij is weduwe, en ze heeft via de volgende site een lieve vriend (weduwnaar) getroffen met wie ze een gelukkige relatie heeft:
http://www.liefdedelennaverlies.nl/
Ik wens u allen sterkte en geluk,
Vr. groet, Margriet
Ben volgende maand vijf jaar weduwe. Ben 69jaar maar erg aktief. Het neemt echter de eenzaamheid niet weg…Kom zet je schouders eronder want je moet verder zeggen mensen die het zelf nooit hebben meegemaakt. Zo graag zou ik het e.e.a. willen delen met lotgenoten. Ook zou ik graag een vriendschappelijke relatie met een man willen. Neen niet samenwonen…vriendschap…niks meer en niks minder.
Goed idee. Na 19 moeilijke jaren waarin hij zeer depressief was heeft mijn man mij verlaten. Het voelt na 10 jaar nog steeds als verlies. In zekere zin voel ik mij dus ook een weduwe. Ik geef nog om hem en ik mis hem. Hoewel ik dus striktgenomen natuurlijk geen weduwe ben zou ik mij toch inschrijven.
Zo te zien is er aardig wat animo voor.
Mijn zegen heb je.Ik ben zelf al 4,5 jaar weduwe en het lijkt mij een uitkomst.
Heb je trouwens laatst knevel en brink gezien?
Er heeft een weduwe van een schrijver een boek geschreven met allemaal heel pakkende stukken tekst en begrippen.
Mocht je willen ik heb nog een bladzijde uit dat boek.echt enorm pakkend.
succes
Toi toi toi
Brigitte
Beste lezers,
Voor het tijdschrift Viva zou ik graag een integer en mooi verhaal willen schrijven over jong weduwnaar worden (30-35 jaar). Is er wellicht iemand die open staat voor een gesprek?
Vriendelijke groet,
Marjolein, journalist
Eventuele mail kan naar straatmanmarjolein@gmail.com
Zoek inderdaad contact met andere die ook hun partner verloren hebben .
Het lijkt me leuk om ervaringen uit te wisselen en e.v.t met mensen contct te maken voor etentje etc. lijkt me zoveel gezelliger, alleen doe je dat niet zo snel!
Succes voor iedereen!
Groeten, harmijntje
Ik ben een 62-jarige vrouw. En ben een weduwe met een 20-jarige dochter.Zou graag in kontakt willen komen met weduwnaars, Groetjes Peggy
Hallo alle voorgaande schrijvers en schrijfsters! De publicatie van Eric is dus een jaar oud,…..wanneer komt die speciale site voor weduwen en weduwnaars er?! Ben zelf vier maanden weduwe en heb het bere moeilijk. Zou heel graag een nieuw maatje willen hebben. Want met mijn 53 lentes begint het leven toch zeker? Het kontakt met lotgenoten is sowieso ongelofelijk belangrijk! Hopelijk “spreken” we elkaar spoedig. Houd me op de hoogte. Groetjes, Christine
Ik ben zelf bijna een jaar weduwnaar en heb 2 kinderen van 6 en 9 jaar. Het lijkt mij een goed idee om een datingsite voor weduwnaars en weduwen op te richten. Loop zelf met het idee rond, maar het schijnt nog al moeilijk te zijn om zo’n site zelf te maken. Wie heeft hier ervaring mee ?
Het lijkt me zo goed om te kunnen chatten met mensen die weten hoe het is om je partner te verliezen. Die begrijpen dat het, nu het bijna een half jaar is, echt niet makkelijker wordt (integendeel!). Liefst ook met mensen die jong weduwe/naar zijn geworden. Ben 32 jaar en sinds 17 april weduwe.
Aan daten ben ik nog lang niet toe, maar praten/chatten zou al zo goed zijn.
Ik ben nu ruim 8 jaar weduwe en 59 jaar.
Met een vaste relatie hou ik me nog niet echt bezig.
Maar het lijkt me fijn om met iemand te chatten mailen en te kletsen over gewoon de alledaagse dingen en die ook alleen is.
Is een prima afleiding.
Bezoek de site van JJPV (jong je partner verloren) voor steun aan elkaar, tips en uitjes. http://www.jjpv.nl
Ik zou graag met een andere weduwe/naar in contact komen, het is via de meeste datingsites moeilijk om je gevoelens te uiten, je moet inderdaad je rugzak hebben verwerkt en op zolder hebben geplaatst. Maar ik weet nu na 3 jaar weduwe zijn dat die rugzak altijd op mijn rug zal blijven zitten. Niks erg aan, het bevat gewoon mijn leven.
Beste lotgenoten, sinds vorig jaar juni ben ik weduwe en zal graag willen chatten met lotgenoten, wie kan mij helpen, op welke site kan ik mij inschrijven, graag hoor ik wat. Ben gisteren naar een ontmoetingsdag geweest van jong-partnerverlies, een echte aanrader. Er zijn mensen die naar je luisteren en waar het gewoon is dat je huilt.
Hallo Mineke,
Kijk op de site van klavertje vier.
5 okt.2007 Mijn banjer na 6 mnd.geveld door longkanker.49 jaar!! 15 jaar lief en leed samen,nu heel veel warme mensen om me heen,maar zooo alleen.Het zou fijn zijn als die side er is.Niet zo nodig voor relatie maar gelijkgestemden.Zo maar iemand om mee te praten die je echt snapt!!Of om leuke dingen mee te doen,ff uit die stellen wereld.Mijn banjer heeft wel iets heel geweldigs nagelaten. Benieuwd kijk op http://www.kikabike.nl En lotgenoten hier nog een opstekertje; Herinner je gisteren,droom van morgen,maar leef vandaag!!
Ik heb er nu 3 maanden als weduwen opzitten. Ik ben nog maar 49 jaar en zou inderdaad graag contact hebben met mensen van mijn leeftijd die het ook mee hebben gemaakt. Gewoon om je verhaal te doen, vertellen hoe je het ervaart, wat je meemaakt. Maar ook om elkaar een hart onder de riem te steken. Want als je eerlijk bent, op wat jongere leeftijd je partner verliezen, je bent toch een geval apart.
4 jaar geleden is mijn man getroffen door een herseninfarct. Het taalgebied is getroffen en hij kan niet praten, schrijven of typen. Hij kan gelukkig wel alles begrijpen wat je zegt en hij kan lezen.
Hij verblijft in een verpleeghuis.
Ik heb nog wel een man maar ben hem ook kwijt.
Graag zou ik contact hebben met lotgenoten.
hoi ik ben weduwe sinds 5 aug 2003 mijn man is overleden toen we op vakantie waren aan een hartstilstand graag kom ik in contact
Hallo, sinds 10 jaar ben ik weduwe. In 2005 heb ik een vriendengroep opgestart alleen voor weduwen en weduwnaars. Elke maand is er op de laatste zondag van de maand een uitstapje ergens in het land. Ook in het voor- en najaar worden er weekenden georganiseerd. Dit is geen rouwverwerking en/of therapeutengroep maar er is wel begrip. Je bent van harte welkom en voor meer info zie: http://www.ontmoetingsgroepmelle.nl
Hallo,
Ik ben sinds 2 maanden weduwe en ben 49 jaar. Mijn man is door een ernstig auto-ongeluk om het leven gekomen. Het is zo vreselijk stil en leeg. Ik zou graag contact willen hebben met mensen die hun man/vrouw ook op deze manier zijn kwijtgeraakt of met andere lotgenoten.
sinds sept 2008 ben ik alleen mijn man is overleden aan de gevolgen van kanker
ben 62 jaar en ben op zoek naar fijne vriendin die hetzelfde heeft meegemaakt
was ruim 40 jaar getrouwd en heb 2 zoons en 4 kleinzoons een heerlijk bezit.
mis mijn man nog erg wie heeft er zin om met me te mailen
hallo,
sinds anderhalf jaar weduwe van 55 jaar ,
mijn man verloren aan longfibrose,een tamelijk
onbekende aandoening,die je niemand toewenst. een enorme schok voor ons gezin,de leegte is
groot en ik probeer de draad met mijn 2 zoons
weer op te pakken,wie heeft ook iets dergelijks ervaren?
Hallo, na alle reactie`s gelezen te hebben verbaast het me dat er nog steeds geen online community is opgericht voor weduwe en weduwnaars.Het is zo fijn om met lotgenoten te praten. Zelf heb ik bij het Vicky Brownhuis 8 ochtenden met lotgenoten doorgebracht en dat was fijn. Ook zou ik graag meer aktiviteiten willen ondernemen met lotgenoten in de omg. van Den Bosch. Wie heeft er nog ideeen? groetjes An
Hallo, zou graag eens chatten met lotgenoten.
Mijn vrouw is vorig jaar december overleden. Vind dat het erg stil in me leventje is geworden.
Hoop mensen weten hier ook niet mee om te gaan.
Gr. Ron
hoi
het lijkt me ook erg fijn om in contact te komen met jonge weduwe/weduwnaars
in april 2007 ben ik mijn man plotseling kwijt geraakt dooe een hartinfarct
ik zou graag in contact willen komen met weduwen in de provincie Groningen, sinds kort is mijn man overleden na een hartstilstand
Beste mensen,
mijn naam is Willem Wits en ik ben documentaire filmmaker. Zelf ben ik geen weduwnaar, maar ik ben bezig met het ontwikkelen van een film over hoe mannen omgaan met het verlies van hun partner. Het lijkt me belangrijk om in mijn film juist mannen (jong en oud) aan het woord te laten, omdat je die verhalen maar zelden hoort. Voor de kijkers naar de film kan het wellicht een troost zijn om te horen hoe andere mannen omgaan met hun verlies. Bent u een man en heeft u uw partner verloren – lang of kort geleden – en wilt u er eens met mij over praten / mailen, dan kunt u contact opnemen via adwil@tiscali.nl. Het gaat in dit stadium om een eerste research, filmopnames zijn nog niet aan de orde.
Ik hoor graag van u!
Groet, Willem Wits / filmmaker
Goed idee. Is er inmiddels iets van de grond gekomen? Een forum o.i.d.?
Fre
hallo,
het zou een goed initiatief kunnen zijn om een datingbureau voor weduwen en weduwnaren op te zetten, maar……
Ook hier reageren er veel meer vrouwen dan mannen. De mannen blijven ver in de minderheid. Waar zitten de weduwnaren van rond de 60 jaar!!!!!
Ik kan ze niet vinden.
weduwe sinds 2003 mijn man is overleden aan een hartstilstand graag kom ik in contact via hyves op ilonka van hek of iltje_@hotmail.com tot dan
Lieve mensen,
Mijn man overleed 5 jaar geleden plotseling aan een aneurysma, kort na mijn 49e verjaardag. Hoewel ik me goed red, heeft hij een enorme leegte achtergelaten waar het nog steeds moeilijk is om mee om te gaan. Ik heb veel vrienden, maar dat zijn (voor hen gelukkig) allemaal stellen. Vooral in de weekends mis ik dan erg iemand om samen iets mee te ondernemen. Ik zou graag in contact komen met mensen die met een gelijke wens zitten.
Groet, Maria
Hallo beste mensen
Mijn man is vorig jaar op 14 Februari 2008 op 53 jarige leeftijd plotseling overleden aan een zwaar hartinfarct.Veel te jong en erg oneerlijk.Dat heeft enorme inpact op je leven.Zelf ben ik 52 jaar.Ik zou graag in contact willen komen met mensen die hetzelfde meegemaakt hebben als ik.Ik woon in Brabant.
Groetjes Carin
Hallo lotgenoten,
Ben sinds december 2007 weduwnaar en mijn vrouw was 52 jaar. Na het eerste jaar merk ik nu bij mijzelf dat ik graag weer contact wil met een weduwe. Ik heb ervaren dat er veel van onze gezamenlijke vrienden weg zijn gebleven en je daardoor helemaal weer een sociaal netwerk weer moet opbouwen. Het alleen zijn begint me steeds meer op te breken en het gemis van je partner begin je daardoor steeds meer te voelen. Ik heb soms het gevoel alleen op de wereld te zijn en ondanks de sociale contacten ontbreekt het gevoel echt bij iemand te horen. Ik zou graag weer contact willen met een gelijkgestemde en met name een vrouw tot ongeveer 55 jaar om te mailen, leuke dingen ondernemen etc. Ik woon in de stad Groningen.
Groeten,
Guus
Beste Allemaal….Ik ben een vrouw van 50 jaar en mijn man is zes jaar geleden op de leeftijd van 46 jaar overleden. Ik mis hem nog iedere dag….De weekenden vind ik verschrikkelijk, kinderen gaan hun eigen weg, de muren komen op mij af. Zou daarom graag in contact willen komen met een weduwnaar. Samen kunnen we praten over onze gevoelens en gezellig samen dingen ondernemen. Er moet zo een forum of site komen vind ik. Ooit ook wel op een datingsite gekeken, maar in dit soort gevallen vind ik daar niet het juiste maatje. Ik hoop dat ik snel weer het geluk mag vinden.
PS: aanvulling : je kan evt contact opnemen via mijn email: dorik@hetnet.nl
Guus
Ik ben gerda sinds mei 2003 weduwe en op zoek naar een nieuwe relatie en dat valt niet mee.Ben dus voor een relatie bemiddeling of dating site voor weduwen en weduwnaars
Beste mensen, het is best een god idee, lotgenoten weten immers waar ze over praten.
Ik heb er wel eens naar gezocht op internet maar niets gevonden.
Mijn vrouw is vorig jaar overleden aan kanker (37 jaar) en ik(35) bleef alleen achter met onze kindjes.
Geen idee of ik er al aan toe ben, maar ik heb gewoon sterk het gevoel dat ik toe ben aan een nieuwe liefde in mijn leven.
beste allemaal,
zo te zien zijn er heel wat mensen op zoek naar lotgenoten. kan iemand mij verder helpen: ik zou zo graag in regio rijnmond praten met wat mensen die hetzelfde doormaken: voor je 50ste alleen zijn komen te staan en dan met kinderen verder moeten
groet
janne
Ben sinds dec 2008 mijn maatje verloren,
hij was pas 45 jaar! Het is nu bijna 4 maanden geleden, en inderdaad het leven gaat door, je moet wel zeker voor je kinderen. Maar het is iedere dag weer moeilijk, genoeg mensen om me heen, maar moet het zelf doormaken en voelen.
Zou het ook erg prettig vinden om met lotgenoten te kunnen praten, die kunnen het ook voelen en begrijpen wat je door moet maken.
gr
monique
Mijn echtgenote is in 2008 overleden.
Heb wel een zoon.
Ik wil niet trouwen of samen wonen.
Vriendschap heb ik wel behoefte aan.
Op 13 maart stierf mijn vrouw. Na een lange lijdensweg bleek palliatieve sedatie de enige oplossing. Er is gelukkig alle ruimte geweest om afscheid te nemen, ook voor de paar bekenden die de moeite namen naar haar toe te komen in het ziekenhuis. Mijn vrouw maakte zich vooral bezorgd om mij: ik zit in een rolstoel. Aan haar sterfbed werd haar beloofd dat ze zich daar geen zorgen over moest maken, ik zou goed opgevangen worden..
Ik weet nu, bijna een maand later, wat dergelijke beloften waard zijn: dagen achtereen zie ik niemand, maar dan ook helemaal niemand, er belt geen mens, en uit pure eenzaamheid en verdriet ben ik blij als de dag weer om is. Kon ik maar met wat lotgenoten praten. Voor wie dat wil: ik ben een weduwnaar van 61 jaar en zit in een rolstoel. Mijn vrouw en ik zijn hier (in de Betuwe) nog niet zo lang geleden komen wonen en daardoor – en door alle ziekte – waren en zijn er practisch geen bekenden hier.
Hallo
Ik heb op 7 maart een berichtje geplaatst.
Dit is mijn e mail adres:
carinvandeneertwegh@hotmail.com
Groetjes Carin
Ik ben nu 34 jaar en ongeveer een jaar weduwe; mijn man stief aan kanker. Ik blijf achter met 4 zoontjes. Vooral ’s avonds, als de kinderen slapen, voel ik me erg eenzaam, heb ik nergens zin in. Ik mis een klankbord in mijn leven nu, ik mis geborgenheid, een beetje vriendschap. Vriendinnen heb ik wel, maar ze zijn allemaal gehuwd en hebben kinderen. Als ik me ’s avonds slecht voel, durf ik hen niet altijd op te bellen omdat ik dan denk dat ik hun gezinsleven stoor.
Hallo,
Ook mij werd mijn partner ontnomen op 9 februari 2009.
Hij is ploteling gestorven aan een hevige maagbloeding op 54-jarige leeftijd.
Ikzelf ben net 50.
Ik kan het niet begrijpen en soms denk ik dat ik gek word van verdriet. Ondanks de ondersteuning van mijn kinderen voel ik mij zo alleen. Het gemis is zo groot….
Ik woon in Zeeuws-Vlaanderen en zoek contact met lotgenoten.
blovel@zeelandnet.nl
Na 3 intensieve maanden van zorg, pijn en verdriet om het loslaten van elkaar, heb ik op 20 januari 2009 mijn lieve man moeten laten gaan. Ja, en daar zit je dan, vrouw van 49 geen kinderen, helemaal alleen. Na ruim 3 maanden voelt het alleen zijn haast ondraaglijk. Ik lees bij de meeste dat het gemis van je maatje, je sparringspartner een inmens leeg gevoel geeft. Bij mij is dat niet anders. Ook ik wil graag in contact komen met gelijkgestemden. Misschien kunnen we elkaar wat opvrolijken en elkaar helpen. En mannen, ik ben (voorlopig) niet op zoek naar een relatie, wel naar vriendschap. Reageer via dit forum of Mail: lineke.raatgever@online.nl
ook ik ben nu ruim drie jaar weduwe
binnenkort ga ik naar oudenbosch verhuizen
ik woon nu nog in zwolle
ik ben 54 jaar
en heb nog een zoon van 14 thuis
die het verlies van zijn vader moeilijk kan verwerken
ik zou het leuk vinden om met lot genoten in contakt te komen
groetjes anna
annamsn@live.nl
Nou Brit je ziet het he? Er is wel behoefte aan wat vertier onder de lotgenoten. Je moet maar zo denken, verdriet hebben kunnen we prima zelf, maar humor en plezier maken doe je toch samen. Dat betekent overigens niet dat de leegte en het gemis verdwijnt, maar je krijgt er toch weer even positieve energie van om weer verder te leven. Dus… die clubplannen lijkt mij een goed idee.
Groetjes Lineke
Hallo lotgenoten,
Het zou geweldig zijn als dit soort meetings van de grond zouden komen zoals Brit voorstelt. Ik ben vanaf mn 42ste weduwe,deze maand 12 jaar geleden. Heb zelf geen kinderen en voelt heel alleen. De laatste jaren van zijn leven heb ik m,n man
intensief verzorgt en daarna kwam het grote
gat voor mij. Ik voel het gemis nog regelmatig en die leegte geeft vaak eenzaamheid en net zoals bij zovelen zie je je vrienden van toen steeds minder, want nu ben je die alleenstaande vrouw waar het nu toch anders is als vroeger. En zo langzamerhand kom je steeds minder mensen tegen waarmee je nog een stukje mee kunt delen.
Je geeft het een plekje maar het gemis blijft in je hart ook nu nog.
Ook ik sta open voor vriendschappen met
gelijkgestemden. En wie weet is er ook ruimte voor een nieuwe partner.
groeten en succes en sterkte, i.weggelaar@ziggo.nl
Wat een goede plannen. Maar nu de uitvoering. Is het een idee om alvast een mailinglijst of forum in te richten?
Ik ben nog niet zo lang weduwe, in de 50 en het uitbreiden van de contacten lijkt me erg leuk.
Ik ben sinds 2008 weduwe, in de 50e, 3 pubers thuis, die mij gelukkig op de been houden. Maar de eenzaamheid om je maatje te moeten missen is ondraaglijk. Ik speel al een tijdje met het idee om idd een club op te richten om vragen die je hebt over je gezin, andere belangrijke beslissingen die je moet nemen, met elkaar te kunnen delen. Sinds ik nu zelf weduwe ben vraag ik me vaak af hoe andere vrouwen/mannen dat nou doen? Hoe vult men de eenzaamheid op. etc. Totdat ik op deze site stuitte. Al vanaf 2007 wordt er op deze site over een club gesproken heb ik gelezen. Bij deze wil ik mijn hulp van harte aanbieden om het initiatief te ondersteunen een “club” o.i.d. op te richten. Niet langer praten, maar doen zou ik zeggen! Wie reageert….
Ik ben zo vrij geweest een (gratis) forum aan te maken. Wie deel wil nemen is welkom.
http://car.messageboard.nl/39696
Ik heb geen ervaring met het beheren van forums dus op voorhand excuses gevraagd voor als er iets niet vlot verloopt. Op hoop van zegen dan maar.
ik heb geprobeerd op het forum te komen maar ben brildragend. En dan is de visuele code intoetsen kennelijk erg lastig. Moet toch maar een andere bril kopen want het lukt me niet.
hallo Roos,
Daar moet een oplossing voor zijn te vinden. Als je me een e-mail stuurt dan schrijf ik je wel in.
airienie.st@gmail.com
hartelijke groet, Irene
Ben mijn parner zeer plotseling verloren. Zoek lotgenoten lftd.ong.45 jaar, omg apeldoorn. gr.alexandra
Ik heb mij geregistreerd voor het forum,maar bij ieder bericht staat dat het alleen voor bijzondere gebruikers is. hoe kan ik er toch inkomen?
zelf ben ik 54 en sinds 5 jaar weduwe en ik kan niet zeggen dat het met de loop der jaren makkelijker wordt. In mijn omgeving kom ik alleen getrouwde stellen tegen en ik zou zo graag eens praten met iemand die min of meer hetzelfdemeemaakt als ik.
Alle begin is moeilijk. Het zou nu in orde moeten zijn. Wie zich heeft geregistreerd kan na inloggen met elkaar communiceren via het forum. Hoort zegt het voort. Irene
Wil ook graag chatten met mensen van mijn leeftijd (50+) die weduwe zijn. Die begrijpen dat het allemaal niet zo makkelijk is. Mijn man is eind 2005 overleden aan hartfalen,en iedereen heeft dan zoiets van: ach het is al bijna 4 jaar geleden ga door met je leven. Dat doe ik ook wel maar mis toch iemand om mee te praten.
Ben 55 jaar en in 2005 is mijn man overleden aan de gevolgen van kanker. Ik mis hem iedere dag.Ik sta positief in het leven en ik red me prima hoor maar ik mis toch mensen om me heen waar ik mee kan praten en die me begrijpen, want voor een ander is het algauw over. Heb genoeg mensen om me heen maar dat zijn toch allemaal stellen en daar voel je je ook niet altijd op je gemak omdat je zelf toch al het gevoel hebt dat je nergens meer bijhoort
Ik wil dan ook graag nieuwe mensen leren kennen en deze site trok me erg aan omdat je toch allemaal hetzelfde hebt meegemaakt.
Ik zet er een e-mail adres bij want ik weet anders ook niet hoe ik in contact moet komen.
Wie stuurt er een mailtje: kreeftje53@live.nl
Ik ben 58 jaar en sinds febr.2008 weduwe. Mijn man is aan kanker overleden. Ik lees dat hoeveel mensen je ook om je heen heb je toch alleen kunt zijn. Ik heb 2 kinderen en 1 kleinkind en daar geniet ik van . Ze zijn lief en goed voor mij, hebben natuurlijk hun eigen verdriet ze hebben gelukkig hun eigen leven, maar ik denk dat een weduwe of wedunaars je meer begrijpen . Ik red mij goed en werk nog maar toch is het soms moeilijk om alleen te zijn. Misschien help deze site om eens nieuwe mensen te leren kennen.
Sinds mei 2009 ben ik weduwe, ik mis mijn man heel erg, hij was nog maar net 38, toen hij na 3 jaar ziek zijn overleed aan kanker. Vreemd genoeg heb ik zoveel kracht in me om ook de mooie dingen van het leven te zien op dit moment. Graag zou ik mail/chat contact willen hebben met ook jonge weduwnaren, om te horen hoe je daarmee omgaat. Ik ken niemand van mijn leeftijd, die zo jong zn geliefde is verloren.
marianvrieling@hotmail.com
Weduwen en Weduwnaars van Nederland.
Vanaf 1997 ben ik weduwe en heb tijdens mijn “alleen” zijn me ook heel alleen gevoelt. Om deze reden is er een actieve vriendengroep gestart in 2005 alleen voor weduwen en weduwnaars van 45 + tot 70-, zonder Winstoogmerk. U zou zich kunnen afvragen waarom een vriendengroep alleen voor weduwen en weduwnaars. Een antwoord hierop is er niet, wel een ervaring. De omgeving begrijpt het vaak niet en men kan hen dit ook niet kwalijk nemen.
De Ontmoetingsgroep Melle is er voor actieve mensen vanaf 45 + tot 70 – die midden in het leven staan, weer kunnen genieten van de mooie dingen om zich heen en vriendschappen durven aan te gaan.
Wij zijn een leuke groep en hebben veel plezier. Iedere maand wordt er een ontmoetingsdag georganiseerd ergens in het land en in voor- en najaar een weekend.
Wil je meer weten over deze groep bezoek de website eens. http://www.ontmoetingsgroepmelle.nl
wat mij opvalt is het grote aantal weduwen. mijn man is 10 april 2003 overleden. na 2 jaar ben ik eens op internet gaan zoeken naar lotgenoten. ik kwam terecht bij ouderalleen. gescheiden mensen en weduwen en weduwnaars. deze site is ook min of meer uitgegroeid tot datingsite. de behoefte aan lotgenoten is een inmiddels een stuk minder geworden, maar ik mis wel heel erg een maatje. helaas is op datingsites het aantal vrouwen ook een stuk groter. inmiddels ben ik 51, mijn kinderen zijn 19, 17 en 14. wie weet een “serieuse” datingsite of een spontane manier om mannen te ontmoeten?
marga
Ik ben nu 7 jaar weduwe. Ben 56 jaar Mijn man is ruim 2 jaar ziek geweest. Heb hem begeleid en verzorgd wat soms erg zwaar was maar ook zeer waardevol. In de vele gesprekken die we de laatste maanden nog gevoerd hebben, zei hij over een jaartje kom je wel weer iemand tegen die jou gelukkig maakt. Ik wilde dit helemaal niet horen, ik wilde dat hij bij mij bleef. De kinderen zijn nu sinds een jaar het huis uit en het is wel erg stil geworden. Nu 7 jaren verder ben ik toch wel toe aan een maatje een klankbord. Ik heb veel met lotgenoten (weduwen) gepraat. Maar nog nooit met weduwnaars hoe hun ervaringen hierin zijn. Ik sta hier wel open voor.Ik heb laatst ook contact gehad met een relatiebureau de betaling gaat naar het inkomen wat je verdient. Ik schrok wel van dat bedrag. Als iemand een goede datingsite weet laat het me weten. Je mag me mailen. paulien.brauer@planet.nl
Hallo John,
Ik heb je verhaal gelezen,ik zou ook graag met lotgenoten willen praten, om dat anderen die dit niet hebben meegemaakt, er niks van begrijpen, ik zelf woon in de achterhoek, en ben vorig jaar weduwe geworden, t`valt allemaal niet mee,het verdriet en de eenzaamheid dat is het ergste,sins kort begrijp me zoon wat eenzaamheid voor mij betekend, hij heb mij tenslotte overgehaald om in de achterhoek te komen wonen, ik zit net zoals jij je kent er bijna niemand, maar daar is verandering in gekomen door me open te stellen naar mensen toe,en ben gaan werken. John als je me verder wil spreken en met me er over wil praten, zou ik het fijn vinden als je me een E-mail stuurt, ik wacht af. gr. Cobie. E-mail is, cobievanholland@online.nl
Hallo, ook ik was op 47 jarige leeftijd al weduwe, en bleef met 3 kinderen achter, nu bijna 5 jaar later hebben we alles weer wat op de rails, de kinderen zijn zelfstandig en ik krijg weer meer tijd voor mezelf, sta weer open voor een nieuwe relatie, daarom lijkt het me ook fijn om met lotgenoten kennis te maken. liefs Liesbeth
Ik ben sinds december 2007 weduwnaar. Mijn vrouw is plotseling gestorven aan long fibrose.Een ziekte waar kennelijk nog niets aan te doen is. Ik heb een dochtertje van 8 die me gelukkig veel plezier bezorgd, maar ik mis m’n maatje vreselijk. Dit jaar heb ik geprobeerd een nieuwe relatie aan te gaan, maar heb deze nu na 6 maanden verbroken omdat toch blijkt dat ze anders was dan ik aanvankelijk dacht. Ook ik zit met het feit dat de eenzaamheid ’s avonds en de weekeinden enorm is. Het gemis van het samen doen,delen en overleggen is groot. Ook ik hoop op betere tijden en waarschijnlijk helpt het om elkaar te ondersteunen. Voor alle lotgenoten wens ik veel sterkte en geluk voor de toekomst.
Mijn e-mail is: info@casdonker.nl
hoi zelf ben ik pas twee weken weduwnaar en alhoewel ik een zoon van tien heb en veel steun en medelijden uit m n omgeving krijg heb ik toch de behoefte om met lotgenoten erover te praten en misschien tips het te verwerken, mijn vrouw was 41 en ik denk daarom misschien nog moelijker.de leegte zal toch wel een keer verminderen hoop ik.
hallo allemaal,
ik reageer voor mijn lieve zus. zij is in januari dit jaar haar man verloren door een verschrikkelijk ongeluk op 49 jarige leeftijd. ze is op zoek naar lotgenoten het liefst uit de achterhoek. ook jong weduwe of weduwnaar voor dat stukje begrip. wij als familie proberen haar enorm te steunen en er voor haar te zijn maar ze geeft nu aan dat ze er nu aan toe is om met lotgenoten te praten. groetjes c
hallo ik ben lily50 jaar en op 4 jaar tyd 2 partners verloren ik weet dus heel goed wat dit is
en dat er voor een dating van ons heel veel begrip bvoor nodig is mjn ervaring is dat deze mensen elkaar ontzettend goed begrijpen
ik zou wel graag willen daten met een leuke weduwnaar hoop dat ze via deze site mijn email mogen vragen voor reacties
gr van lily
mijn email is lily_bos@hotmail.com
Ik ben sinds 2 jaar weduwnaar en zou graag een contact willen beginnen met een weduwe tussen 50 en 55 jaar. Het liefst in het noorden v/h land .
hoi gijs, ik weet niet of er inmiddels ook al mensen hebben gereageerd. Ik ben vijftig jaar en sinds aug 2006 weduwe. Ik woon in Zh misschien is dat een probleem. Mail me en wie weet….. groetjes carla
email: dorik@hetnet.nl
Hallo allemaal,
Hallo ik ben alie 49 jaar, op 8 mei 2009 heeft mijn man en maatje plosteling uit het niets een hart stilstand gekregen.Vanaf dat moment staat je leventje helemaal op zijn kop.Ik ben op zoek naar andere weduwe hoe zij daarmee omgang. Kunnen misschien in contact komen door samen een keer gezelling koffie te gaan drinken, winkelen ed. Als het contact klikt misschien in de toekomst samen op vakantie gaan. Ben woonachtig in Rhenen. email : a.wennekes@hotmail.com
Tot wat voor leeftijd gaat deze site?
ik ben 70 jaar. nog goed gezond maar zeer verdrietig omdat mijn man is overleden.
graag een bericht. vaak kun je je niet meer aanmelden bij bv Melle omdat je dan al te oud bent, en alleen!
Hallo,
Ben een vrouw van 53 jaar.
Ik ben op 8 juli 2009 mijn man verloren aan een ongeneeslijke ziekte,na 3 maanden,longkanker en met uitzaaiingen(vele tumoren) in zijn hersenen. Er is een ongelooflijke leegte voor mij en onze dochter( pas 14 )ontstaan. Hoewel ik de draad weer op heb weten te pakken na een tijd vol met ellende,(heb vier en een halve maand niet kunnen werken.Het gemis,het verdriet is soms ondraaglijk. Ik ben een deel van mezelf kwijt, althans zo voelt het vaak. We waren ook zo hecht/gehecht aan elkaar, 34 jaar lang! Ik wil graag in contact komen met mede lotgenoten.Misschien kunnen we elkaar wat troost en steun geven in deze moeilijke tijden.
Groet,
Marian
‘Bemind tot het laatst’, zo voel ik het verlies van mijn man nog steeds na 1,5 jaar. Na longkanker en uitzaaiingen naar zijn rug en hoofd had ik er wel vrede mee dat het lijden voorbij was, maar was graag oud met hem geworden en niet op mijn 44e weduwe. De leegte is voor velen beslist herkenbaar en daarom vind ik zo’n site een goed idee. Hoe schrik je op een ‘normale’ datingsite mensen niet af, terwijl je het ook niet ongenoemd wilt laten of zielig gevonden wilt worden? Ik heb er (nog) geen ervaring mee, maar toen een goede vriend mij de liefde verklaarde ging ik daar toch verder over nadenken. Het zal nooit wat worden met hem, omdat hij getrouwd is en ik beslist geen wig in hun relatie wil zetten. Dus heb hem voor het compliment bedankt en de eye-opener dat er nog leven na de dood is. Wanneer komt de website in de lucht?
Veel succes! Hou me op de hoogte,
hartelijke groeten,
Heleen
Mailen mag altijd, fijn om met lotgenoten contact te hebben. Die begrijpen je verdriet, ook dat het niet snel overgaat en dat is geheel wederzijds. Heb (gelukkig) geen vrienden die hetzelfde meegemaakt hebben, dus hun interesse is tanende. Heb geen kinderen, maar honden, katjes en kippen. Dus het is wel eens erg stil.
Woon tussen Amsterdam en Hilversum.
Hartelijke groeten,
Heleen (porceleen@hotmail.com)
Ook mijn lieverd is uit mijn leven verdwenen na 12 jaar Parkinson,uiteindelijk aan hartproblemen overleden,wat een pijn en gemis.Ik hoop dat er lieve mensen zijn, die mij een mailtje willen sturen,de eenzaamheid is vaak ondragelijke,het kussen naast je onbeslapen,niemand die je nog kan vasthouden,een lief woordje, je grijpt op zoveel dingen mis,voelt haast als een straf.
Twee mooie,lieve dochters die 120 kilometer verderopwonen. Liefs en sterkte voor jullie allemaal.rialipman@hotmail.com Ik ben weduwe sinds 01-03-2009 en 52 jaar.
Graag ook reageren voor een leuke zomerreis
Weliswaar is er al enige tijd niet gereageerd en is het bericht al best oud. Toch even mijn reactie:
Ik ben al enige tijd weduwe en heb laatst gelezen over een bureau speciaal voor weduwen en weduwnaars. (www.nice-to-meet-you.nl) Klinkt allemaal veel belovend: Zij geven geen liefdegarantie (‘geen druk op de liefde’), bieden dates aan met meerdere personen tegelijk in combinatie met activiteiten.
Ik herken me erg in bovenstaande reacties en wellicht is dit bureau ook iets voor degenen die gereageerd hebben.
NvW
hallo bestaat deze site nice to meet you nog of is dit niet meer… graag reactie
Zou graag in contact komen met mensen die ook hun partner hebben verloren.Juist Zij begrijpen beter waar je door heen hebt moeten gaan en wat daarna komt, het dagelijkse gemis en de leegte.
Mijn man is in juli 2009 overleden aan longkanker en hersentumoren.
Ben 54 jaar, heb een dochter van 14.
Ik wens iedereen de zo nodige kracht om het verlies te kunnen verwerken toe.
Mijn email is: marianm@live.nl
Deze topic is al erg oud, en ik weet niet wie dit nog leest, maar er is een lotgenoten site, speciaal voor jonge mensen, maar eigenlijk voor iedereen, die zijn partner is verloren. Het is dus beslist géén datingsite, maar er is een heel actief forum, waar iedereen daar wél begrijpt hoe je je voelt, na het verlies van je geliefde. Je kunt er altijd terecht met je verhaal, en voor wie dat leuk vindt worden er zelf gezellige uitjes georganiseerd.
De site heet http://www.jjpv.nl
Graag zou ik chatten met mensen van mijn leeftijd. Ik ben 40 geworden en sinds 5 weken weduwe. Ik heb 4 kindjes en kom uit België. dedriemacaqui@hotmail.com
Op de site http://www.jjpv.nl kun je idd gelijkgestemden vinden, je kunt er je verhaal kwijt, volop herkenning en de mogelijkheid om lotgenoten te ontmoeten. Ik ben zelf erg blij met het bestaan van dat forum.
Ik vind het desondanks wel jammer dat er geen website voor on-line dating voor jonge weduwen en weduwnaren bestaat. Ik zou zelf niet zo snel naar een bemiddelingsbureau toestappen, de drempel is daarvoor te groot. Ik ben nog niet klaar voor een nieuwe relatie, maar realistisch gezien zal dat in de toekomst wel veranderen (ben 35j.) en dan zou het fijn zijn om iemand te treffen die het gemis en de plaats die de overleden partner bezit (h)erkent.
Ik wens iedereen in deze situatie veel sterkte en zoek vooral http://www.jjpv.nl op!
Hallo,
Ik man 43 jaar zk voor mijn moeder Weduwe 82 jr wonend te Leidschendam nabij Den Haag wwn lieve,zorgzame,betrouwbare man voor uitstapjes,koffie drinken maar ook gezellig thuis kortom alles wat het leven te bieden heeft,Mijn ma is nog vitaal woont zelfstandig maar gebruikt wel de rollator,
Lfst heeft zij iemand die niet rokend is,en ibv auto maar reactie’s altijd welkom ,wie gunt mijn moeder zijn vriendschap?
Groetjes
Henk
ben sinds een half jaar weduwnaar,ik ben 38 en mijn vrouw was 37, ze heeft elf jaar geknokt tegen kanker en is daar uiteindelijk niet aan overleden, ik moet nu verder met onze meisjes van 9 en 6, de meiden gaan voor alles maar heb het gevoel dat het hele leven aan je voorbij gaat, zou het wel goed vinden als er een site is waar je ervaringen kunt delen want het praat niks makkelijker dan met een persoon die voelt wat jij voelt. ik heb mijn twee meisje dus ik ben niet alleen maar je kunt je soms heel erg eenzaam voelen ondanks je kinderen want volwassenen gesprekken zijn er niet of nauwelijks meer.
Ben sinds 2 jaar weduwe en ben nu 48 jaar, de eenzaamheid en het gemis vind ik steeds zwaarder wegen, maar we moeten door dat verwacht ook iedereen en je doet het ook, en je heb betere tijden en minderen al vecht je er nog zo hard tegen. Mijn man is overleden aan acute hart stilstand hij was 51 jaar geen tijd voor afscheid terwijl je samen midden in het leven staat met zoveel plannen, en inmiddels een dochter die vorige jaar trouwde en een zoon die uit huis is gegaan ook vorige jaar ja het leven moet door zeker voor de kinderen al hebben die het ook zwaar zonder vader hoe oud en jong ze ook zijn.
Sylvia
ben sinds kort weduwe, mijn man was 46, zelf ben ik 43 jaar. Zo van het ene op het andere moment ben je je maatje kwijt, wij hebben twee kinderen van 17 en 15 jaar.
Graag zou ik van anderen horen hoe zij hier mee omgaan.
Hallo,
Ben al ondertussen 7 jaar weduwnaar,toch nog steeds denk ik aan mijn overleden vrouw, die binnen anderhalf jaar aan borstkanker is verleden.
Achtergebleven met 4 kleine kinderen, was erg pittig alleen ervoor te staan.Klopt wat de vorige mailer zegt, heb geen volwassen gesprek en heel alleen voel ik mij soms, toch met je kinderen om je heen.
Helaas kan ik mij sinds 26 maart ook bij het leger weduwen aansluiten. Op die datum overleed mijn allerliefste aan een verwaarloost hartinfarct. De huisarts had hem met klachten van pijn op de borst naar huis gestuurd met 2 paracetamol. Een paar uur later was hij dood. Zomaar zonder nog iets te kunnen zeggen. Het verdriet is vreselijk en ik weet mij af en toe nog steeds geen raad. Wij waren net verhuisd naaar zijn droomhuisje. Daarnaast moet ik zorgen dat zijn bedrijf door gaat. Ik vind het allemaal heel moeilijk. Mijn kinderen zijn de deur al uit. Mijn lieffie was pas 58 ik ben nu 54. Een week na zijn overlijden, overleed ook aan een hartstilstand mijn moeder. Ze kon het verdriet en de stress niet aan
beste mede lotgenoten.
ik ben sinds 8 jaar weduwe.
na een lange lijdens van jaren pijn en verdriet
en intense verzorging is mijn man op 54 jarige leeftijd overleden.
nu”na 8 jaar heeft het dan wel een plekje gekregen zoals de omgeving het zo mooi kan zeggen.”het moet nu maar een plekje hebben”
maar het verdriet slijt maar het gemis nooit.
en nu na al die jaren mis je toch wel een gezellig maatje voor de leuke gezellige dingen.
lekker wandelen en mooie fiets tochten.
maar misschien ooit ?
Lieve, lieve waardevolle Ted, eindelijk ben je nu herenigd met jouw Wilma, van wie je ontzettend hebt gehouden en die je erbarmelijk hebt gemist.
Op mijn beurt moet ik je nu laten gaan en mis ik jou heel erg.
Jouw vriendin Marijke Vogel
Ik zie uit naar een datingsite voor weduwe en weduwnaars. Ik ben 70 jaar en sinds een half jaar weduwe.
Ik wil graag een ontmoetingsgroep starten in amsterdam voor niet rokende, hoger opgeleide weduwen en weduwnaars van 65 tot 75 jaar.
Ik denk dat er voldoende mensen in deze leeftijdscategorie zijn om een dergelijke groep te kunnen starten.
Dus mail me: gera40@live.nl
Gera
ook ik vind het en heel goed idee
ben bijna 5jaar weduwe,en 56 jaar
heb nog een zoon van 15
en mis toch wel een maatje,die hetzelfde heeft meegemaakt
ik ben net weduwe geworden. Mijn partner(30 jaar bij elkaar) is plotseling tijdens het hardlopen overleden(20-11-2010) Ik ben 55 jaar, hij is 51 jaar geworden. ik zit nog midden in mijn rouwproces met 3 zonen in de adolescentie en weet me soms geen raad…eenzaam, alleenstaande ouder geworden….geen soloziel zijnde…graag zou ik dit met ervaringsdeskundigen willen delen. Mijn god wat doet dit zeer…
Hallo
Goed idee!!!Ik ben zelf weduwe van 44 jaar dus ja altijd leuk toch?Alleen is maar alleen.
Wat een mooi idee en ik hoop zo dat dit gaat lukken. Ik ben mijn man, na 6 weken ziekbed, nu bijna 1 jaar, geleden verloren en het is ZO moeilijk. Voor iedereen gaat het leven toch gewoon door, maar voor ons echt niet. Zelfs de inhoud van de koelkast is veranderd, Zijn lekkere hapjes en drankjes staan er niet meer. Alleen nog het hoognodige. Het verlies van je zo geliefde partner is bijna te moeilijk. Het leven is eenzaam, bijna doelloos en zo goed als leeg. Er zijn weinig mensen die dit begrijpen, alleen iemand die dit ook heeft meegemaakt. Ik hoop dat de site spoedig klaar is. Noortje
zeker goed idee ik ben zelf ook mijn man kwijt geraakt aan een hart stilstand ik was hem binnen 5 min kwijt blijf achter met 2 kinderen en een melkveebedrijf,en nu maar knokken om door te gaan
en ik weet ook dat niemand je echt kan troosten want voor hun gaat het leven gewoon verder en vergeten snel wat je zelf door moet maken ik hou daarom meer van mijn dieren dan mensen.
Mijn moeder is in 2007 weduwe geworden op 66 jarige leeftijd. Sinds 1,5 jaar help ik haar met het vinden van een gezellige vriend of vriendin. Maar dat valt allemaal nog niet mee. Van alles geprobeerd: advertentie in kranten, namens haar op 50+ datingsites (ze kan niet met de computer omgaan), veel mensen ontmoet maar helaas net niet die ene tegengekomen. Zakelijk heb ik eens een speeddatingsessie meegemaakt en ik vond dat ontzettend leuk. Binnen een paar uur ontmoet je tientallen mensen waaruit leuke contacten komen. Kort door de bocht: Ik ga binnenkort ontmoetingssessies organiseren voor alleenstaanden vanaf 60 jaar tot rond de 75 jaar. Gewoon een gezellige avond, ongedwongen sfeer, geen datinggedoe maar leuke praatsessies waarbij wellicht een gezellig fietsmaatje, vismaatje, reisgenoot en wie weet: een leuke partner voor de rest van je leven. Zelf woon ik in Noord-Holland en in mei en juni ga ik een paar sessies organiseren.
Afhankelijk waar de meeste aanmeldingen zijn. Wil je informatie etc. mail mij dan: paulina.andrea@hetnet.nl
Zie mijn boek:doodgewoon weduwnaar.
over rouw en nieuw geluk.
http://www.doodgewoonweduwnaar.nl
Jaren geleden is mijn man ook overleden, en op een gegeven moment ga je weer naar de toekomst kijken…
Ik ben positief ingesteld, en alles heeft zijn plaatsje gekregen.
Maar wanneer je nooit in een kroeg komt, en hoofdzakelijk getrouwde mensen om je heen hebt dan valt het niet mee om De Ware “in het wild”
tegen te komen.
Nu zoek ik niet specifiek een weduwnaar, maar iemand die wel begrip heeft voor de situatie waarin je zit.
En het is zeker niet allemaal kommer en kwel, hoor!
Integendeel zou ik haast zeggen; ik voel me weer gelukkig!
Daarom is er ook weer de behoefte om opnieuw te beginnen.
Als je 47 bent heb je nog een half leven te delen…(met een beetje mazzel…)
Zo’n site zou dus een uitkomst zijn…
Ik wens jullie heel veel succes, en hoop dat het van de grond komt!
Er bestaat wel een heel actief forum waar weduwen en weduwnaars hun ervaringen kunnen delen en ook kunnen chatten met elkaar !!
Als tip voor jullie allen wil ik de naam hier even vermelden;
http://www.alleenover.nl
Ik hoop oprecht dat dit jullie een stapje verder kan helpen.
Kijk ook maar eens op de site van JJGV (voorheen JJPV) Dit is ook een lotgenotensite voor weduwen en weduwnaars van 20 tot 65. Er is een openbaar gedeelte en een besloten gedeelte. Ook worden er regelmatig uitjes georganiseerd.
Ik ben hier 2 jaar geleden lid van geworden nadat ik op mijn 48ste weduwe werd.
Ik heb er al veel aan gehad.
Hallo, allemaal!
Ik ben sinds 15 juli 2011 weduwe, ik,was toen 48.
Mijn man is net 50 jaar geworden, hij is 1 jaar ziek geweest.
Ook hij had de vreselijke ziekte kanker…..
Ik merk dat het alleen maar erger wordt, de eenzaamheid ,het gemis, de leegte…..het doet zo.n pijn. Wij waren bijna 29 jaar samen
Altijd samen , geen kinderen.
En idd wat ik heel veel terug lees bij velen is ,dat ook al heb je veel mensen om je heen, de meeste hebben geen idee, wat er in je omgaat, wat het werkelijk met je doet.
En ,goh het is nu toch al meer dan een jaar gelden, goh toch al bijna. 2 jaar, ja dan gaat het toch beter!!
En het rare is dat het soms ook goed gaat, ( ups and down,s)en dan is het toch aannemelijk dat dat zo blijft!!! Maar …..helaas…
Soms zou je ooit uit willen schreeuwen neeee juist niet!! Het besef dringt nu eigenlijk steeds meer binnen. Nee ,..hij komt echt niet meer terug! Ik moet het echt alleen doen.!!tjeezus..
Het lijkt alsof langzaam die dot watten uit je hoofd wordt getrokken, die nog enigszins voor een soort van verdoving heeft gezorgd.
Ook weet ik niet wie de uitspraak’ als je alles maar 1 keer hebt meegemaakt ,wordt het daarna echt beter’ heeft verzonnen!
Vast niet iemand die zijn of haar geliefde heeft verloren!!!….onzin, je beseft het des te meer, …GVD nee zeg, niet nog een keer die klote feestdagen alleen zonder hem(of haar)
En dat alleen is in mijn geval ,echt niet zonder mensen om me heen, maar wel …eenzaam…
En dat gevoel is voor mensen die niet het zelfde hebben meegemaakt zo moeilijk uit te leggen , dat je het meestal dan ook maar niet doet!
Voor mij kwam er in november 2012 dan ook een moment dat ik dacht, NU moet ik iets gaan doen, want ik kan het niet meer alleen, en na wat googlen ben ik bij de eik (040-2939142)terecht gekomen, dit is op eikenburg in eindhoven(waar ik zelf ook woon) het is wel alleen voor mensen die hun partner aan kanker hebben verloren, maar juist voor mij is dat goed natuurlijk.
Je kan daar ook regelmatig zo binnen lopen( even op de site kijken) http://www.inloophuis- de- eik.nl
Ik vindt dat dit me steun geeft, het is prettig om lotgenoten te ontmoeten, want daar is niets raar ,en mag je huilen,
.het belangrijkste is, dat het inzicht in jezelf geeft, soms is dat heftig,maar wel nodig.
Want uiteindelijk moet je terug naar jezelf,je MOET het nu alleen doen.
Maar, uiteindelijk nu na mijn verhaal! HOE zit dat met dit forum / datingsite, gedoe?? Want uiteindelijk is er maar een ding wat denk ik iedereen hier wil!! Weer een nieuwe liefde vinden, iemand waar je weer van kan houden, waar je je veilig bij voelt, leuke en minder leuke dingen mee kan delen,weer een leven mij kan gaan leiden, waarin je je minder geamputeerd voelt!
En ik weet zeker, dat als je de ware tegen komt, dit samen kan gaan met je verdriet, je rouw, (want daar zijn geen boekjes of richtlijnen voor hoe en zeker niet hoelang dat MAG duren. )
En zeker wij lotgenoten onder elkaar weten dat als de beste!!
Ik las laatst iets wat me heel erg raakte, maar waar ik zelf ook van overtuigd ben…… JE hebt een geliefde verloren, …maar het vermogen om lief te hebben ben je niet verloren!
Voor mij een waarheid als een koe!
Als jullie willen reageren, altijd fijn! of iets gezelligs willen ondernemen nog fijner!
Ik weet zeker dat ondanks ons verdriet, we sterke mensen zijn , die er nog voor willen gaan, er nog een fijne ,liefdevolle ,waardevolle tijd van willen maken!
Groeten Jolanda
Email: alkie02@ upcmail.nl
Wat een prachtig plan een datingsite voor weduwen en weduwnaren, maar zoals ik het hier lees wordt er niks met de reacties gedaan en dat is zo jammer. Vol herkenning lees ik de reacties die me raken. Ben plotseling weduwe geworden eind 2010, mijn partner was 51 jaar toen hij tijdens het hardlopen dood neerviel. geen afscheid na 30 jaar samen en mijn zonen gingen de deur uit. Ja mooi wat jolanda schrijft: JE hebt een geliefde verloren, …maar het vermogen om lief te hebben ben je niet verloren! Dat mis ik enorm, maar ja het lijkt wel een lot uit de loterij weer een levensmaatje te vinden of gevonden te worden na veel rouw en verdriet ook. Je bent niet meer dezelfde is mijn ervaring en begint een geheel nieuw stuk, met als herinnering het oude in je hart voor altijd. Dat heb je dan gemeenschappelijk, maar het leven gaat door en hoop van harte weer eens echt te genieten samen met een andere soulmate. Hij is ergens, maar ja als je 59 jaar bent is het niet gemakkelijk weer contact te krijgen, ga de kroeg niet in etc..en bovendien ben ik geen allemandsvriend. Komt goed, maar het zou geweldig zijn een datingsite waar je contact kan leggen met andere ervaringskundigen en leuke dingen kan ondernemen zodat je elkaar leert kennen. Ben zoals ze zeggen geen doorsneevrouw…maar ja wie wel? Ik wil wel met iemand dit gaan opzetten…graag samen want doe alles al alleen.
Hoor het graag en hartelijke groet van mij, Mariejanne
Heel mooi verwoord Mariejanne
Ik ben een man van 60 jaar heet Jack en ven sinds kort ( 20 Oktober jl) weduwnaar na 25 jaar huwelijk.nog volop in de rouw maar toch al weer een beetje verder kijkend dan vandaag of morgen
Ik heb een dochter van 25 jaar die doordat mijn vrouw ziek werd begin 2016 weer thuis is gaan wonen
Ik weet niet of je nog behoefte hebt aan een soort lotgenoten contact . Ik wil zo af en toe met lotgenoten wat ervaringen delen misschien kunnen we elkaar af en toe mailen ?
Beste Jack, dank voor je reactie. Het is een tijd geleden dat ik dit geschreven heb. Mijn man is plotseling overleden eind 2010 tijdens het hardlopen op 51 jarige leeftijd. Dus nu 6 jaar geleden. Ik bleef achter met 3 zonen, toen 20 gers, met een probleemkind. Daar ga ik het niet nu over hebben. Ik praat openlijk over mijn rouw, het gaat niet over maar verweeft zich met het leven. Je gaat weer verder en draagt dit bij je. Voor jou nog kort geleden en ik vergeet nooit meer wat het voor me betekende in de eerste tijd. Ik wilde van de pijn en eenzaamheid af, maar dat werkt niet zo. Uiteindelijk ben ik daar niet meer omheen gegaan en werd het zachter, een hele weg en ook voor iedereen anders, maar met zeker overeenkomsten bij ervaringsdeskundigen. Het komt steeds weer terug, vooral op verjaardagen, feestdagen, weekenden en ook zomaar ineens. Je leven is voorgoed veranderd en zelf verander je ook. Voor mij veranderde ook de omgeving, andere kijk op vriendschap, ook sommige daardoor verliezen….en sommige blijven heel dichtbij. Toch moet je het alleen doen. Vaak een eenzame weg. Maar delen is helen! Je vind een deel van jezelf terug, die je vergeten bent is mijn ervaring. De pijn is geamputeerd zijn, een deel verloren hebben, zoals bij jou en bij mij je levenspartner. Dat deel vraagt tijd om weer heel te worden, dan kan niet snel is mijn ervaring. Iemand zei tegen mij , wanneer je je levenspartner verliest, verlies je het verleden, het heden en de toekomst op dat moment. Uiteraard mag je me zeker mailen en als je wil bellen om je rouw te delen met iemand die het ook ten diepste kent en nog kent.Van harte welkom met je ervaring hierin! Tot horens en hartelijke groeten, Mariejanne
Beste Mariejanne
Dank voor je reactie.
Binnenkort zou ik je zeker wel eens willen bellen om de rouw te delen.
Ben wat terughoudend om mijn telefoonnummer via deze site door te geven.
Misschien heb jij een idee hoe dit te regelen ?
Hartelijke groet
Jack
Beste bezoekers,
Ik ben een tweedejaarsstudent aan de Nederlandse Filmacademie. Voor een kort documentaireproject ben ik op zoek naar een weduwe of weduwnaar woonachtig in Amsterdam of omstreken.
Ik zou graag met heel veel respect een gesprek willen voeren om te ervaren waar het gemis ligt in het huis van een weduwe of weduwnaar. Zelf herken ik de situatie, omdat mijn moeder 5 maanden geleden is overleden. De vriend van mijn moeder is nu weduwnaar, maar mijn vader in die zin ook. Ik wil graag het gemis vanuit een ander perspectief dan mijzelf ervaren. Daarom ben ik op zoek naar een weduwe of weduwnaar die hier met mij over zou willen praten. Alleen een persoonlijk gesprek zou voor mij al veel opleveren.
Ik ben te bereiken via:
clmvanmaaswaal@gmail.com
06-10153597
Hi iedereen , ook ik verloor mijn liefde van mijn leven, in 1999, heb eigenlijk altijd door geleefd zonder echt met lot genoten te kunnen delen of eens gewoon vergelijk van gevoelens te overleggen, het zou inderdaad een verademing zijn, om te horen hoe andere lot genoten hier mee omgaan ? Ik ben nu 44 , mis christel nog alle dagen, huil nog veel, en mis haar iedere seconde dat ik leef , heb een andere relatie gehad waar ik 3 prachtige kinderen heb aan over gehouden , deze is onlangs beëindigd , in zo gezegd goed overleg, heb nu het besef dat ik eigenlijk nog steeds aan het rouwen ben , ik ben zeker niet zielig of zo maar kan het gemis toch niet duidelijk maken aan mijn omgeving! Daarom zou zo een forum uitkomst bieden! Ik wil bij deze wel lotgenoten alvast een riem onder het hart steken ? Iemand missen is niet eenvoudig, je voelt je eenzaam maar bent niet alleen,
Ik zou heel graag zo’n site vinden.
eventueel zelfs mee helpen zoiets te maken…
ikzelf ben 29 jaar en heb ook mijn man verloren…
drie kindjes hier. 1, 3 en 8jaar…